...และแล้ว...

คนดีอย่างเธอที่เป็น เซเว่นไม่มีให้ซื้อ สรุปได้ก็คือเธอโดนใจกันวันนี้ที่เราไม่เจอ ขาดเสียงเธอเรียกชื่อฉัน ชีวิตก้อเป็นอะไรที่เหงาจังสายสายก้อเฝ้าห่วงหา เที่ยงมาก้อรอคำถาม ที่เธอพูดประจำกินข้าวหรือยังมองไปรอบตัวที่เห็น ก้อเป็นหน้าเธอทุกครั้ง เธอยังยิ้มส่งมาในห้วงคำนึงจะกี่ครั้งที่รับสายเธอ มันก็ไม่พอเพียง ใจยังคงส่งเสียงว่าคิดถึงจะให้ดีในแต่ละวัน เห็นหน้ากันสักครั้งหนึ่งอยากฟังคำซึ้งซึ้งไม่ผ่านมือถือก็มีน้อยใจบ้างนะ แต่ก็ยังเชื่อว่าเธอ ว่างแล้วคงกลับมาเจอมาเดินจูงมือคนดีอย่างเธอที่เป็น เซเว่นไม่มีให้ซื้อ ทุกวันหัวใจเลยดื้ออยากเห็นหน้าคนดีอย่างเธอที่เป็น เซเว่นไม่มีให้ซื้อ ทุกวันหัวใจเลยดื้ออยากเห็นหน้า